"Slaapt die van jullie al door? Wat een mazzel!"
Als je een baby in huis hebt, ben je nooit verzekerd van slaap. Oké, als je een houthakker naast je hebt liggen, ben je dat ook niet zonder baby. Maar goed, mét een baby is het helemaal een loterij.
Met die van ons ging het slapen prima. Op de borstvoeding moest ze 's nachts wel nog even bijtanken. Dat is dan jammer, maar vanaf de vijf maanden slaapt het kind toch al aardig lang door. Wat fijn!
Maar op een gegeven moment komt daar weer even een einde aan. Want overdag zijn we al lang uit de luiers, 's nachts wordt de katoenen onderbroek nog vervangen.
Tot aan een paar weken geleden.
Om twee uur worden we wakker van geroep. Het duurt op zo'n moment even voordat je door hebt wat er gebeurt. Je hoort wel iets, maar weet niet of je het droomt of dat het echt is en in dat laatste geval, wát je hoort. Ken je dat?
"Mama, papa, mijn bed is nat!"
Oké, dus dát heb je nu al vijf keer geroepen. Wacht, je bed is nat? Hoe krijg je dat nou voor elkaar?
"Ik heb mijn luier uitgedaan. Want die wil ik niet meer aan."
Das allemaal leuk en aardig lief klein meisje, maar wil je dat dan de volgende keer wel even zeggen? Dan houden we daar rekening mee.
De volgende dag stellen we een plan de campagne op. Goed plassen voordat je gaat slapen, twee keer wakker maken en dan fingers crossed naar de ochtend.
De eerste nacht gaat dat fantastisch. De tweede ook. Wow, dit gaat goed! En het is nog leuk ook, want wat is dat slaperige snoetje ontzettend schattig. En wat klemmen die armpjes zich heerlijk aan je vast als je haar van en naar de badkamer draagt met nog een, nee twee, oh nee toch drie knuffelpoezen tussen ons in.
Maar ook weer niet. Want als ze niet goed heeft uitgeplast bij het naar bed gaan, is het bed een beetje nat. En als je te laat bent met het laten plassen, is het zeiknat. En bedden verschonen is al niet mijn hobby, laat staan als je net op het punt staat om te gaan slapen (en het nog niet eens je eigen bed is).
We hebben het inmiddels goed onder de knie. Twee uur na de laatste keer plassen en dan een uurtje of anderhalf nog eens. En zo is het kleine lieve meisje al ruim twee weken 's nachts droog.
Ja, ik zet er 's nachts bij. Want de nachtelijke voortgang wordt overdag teniet gedaan. Het lijkt wel de omgekeerde wereld. Overdag droog, 's nachts nat. Maar 's nachts droog, overdag nat. Maar goed, ook daar komen we wel weer uit.
Wel een nadeel? Doorslapen zit er niet meer in.
"Zet jij een wekker over anderhalf uur?"
Zucht.