Je hoort het regelmatig. De jeugd van tegenwoordig is onbeleefd. Spreken niet meer met twee woorden, noemen je bij je voornaam en laten overal maar rotzooi slingeren.
Zo ben ik niet opgevoed. Mijn ouders waren altijd u. Inmiddels ben ik de dertig gepasseerd en is dat er wel af. Eigenlijk al zodra mijn vader overleed. Grappig hoeveel invloed één man dan kan hebben op je jeugd en opvoeding.
Het waren altijd ome die en tante die, ook al waren het helemaal geen familieleden maar gewoon vrienden van mijn ouders. Overigens is dat er niet uit, vrienden van vroeger zijn nog steeds gewoon oom en tante. En echte ooms en tantes natuurlijk ook.
Iedere avond droogde ik de vaat af. Mijn huiswerk werd gemaakt en in mapjes opgeborgen om netjes mee terug naar school te nemen. En op zaterdag stond ik fris gedoucht na een voetbalwedstrijd met een verfkwast mijn tentoongestelde LEGO af te stoffen. I kid you not.
Dat is heden ten dage wel anders. Ja, klopt, dat is mijn eigen schuld. Als ik wil dat de jongens afwassen, moet ik ze dat laten doen. Als ik wil dat de jongens me met 'u' aanspreken (alsjeblieft niet zeg!) moet ik ze dat leren. En als ik wil dat ze opruimen, mogen ze niet gamen totdat alles is opgeborgen.
Oh wacht, dat laatste is al zo. Bingo.
Maar goed. Jeugd. Onbeleefd. Check.
Afgelopen zondag zit ik op een bankje in het park. Dochterlief staat door het hekje heen eendjes brood te geven. Haar moeder hurkt er als een Akela op vijf centimeter afstand met de proviand voor het kwakende grut naast. Het zonnetje schijnt van achteren op mij neer terwijl ik twee telefoons tegelijkertijd bedien. Ja, je leest het goed. Twee.
Ik speel Pokémon Go. Hey, no judging! Deze kleine wezentjes kwamen uit toen ik nog niet eens een tiener was en ik ben er dan ook van jongs af aan mee opgegroeid. Ik speelde online met en tegen vrienden en vreemden, schreef er verhalen over (ja, ook toen al) en downloadde een emulator om toch ook de GameBoy spellen te kunnen spelen. Want een GameBoy, die kwam er bij ons thuis toch echt niet in. Jammer genoeg.
Toen het huidige Pokémon Go een paar jaar geleden een rage startte, ging ik niet mee. Niet omdat ik niet wilde, maar ik werd tegengehouden - wederom door techniek. Moet je ook maar geen excentriekeling willen zijn met een prachtige Windows telefoon. Geweldig ding, echt waar. Jammer dat ze er mee gestopt zijn.
Inmiddels heb ik, net zoals bijna 90% van de wereldbevolking, 'gewoon' Android. En dus ook Pokémon Go. Heerlijk nostalgisch vind ik het en de jongens willen maar al te graag even iets vangen of tegen elkaar battelen.
Dus zo zit ik op dat bankje. Ik zit precies tussen drie pokestops in. Ideaal.
Op het bankje naast me strijken drie jongelui neer. Mijn vrouw grijnst en zegt "kijk, die spelen het ook". En ja hoor, twee van de drie pokestops worden direct voorzien van een lure, een soort lokgeur waardoor er meer Pokémon op af komen om te vangen. De oudste van de drie, een jaar of 14, kijkt onze kant op.
"Speelt u ook Pokémon Go meneer?"
Hij zegt 'meneer' tegen me.
Ik lach en bedank ze voor het plaatsen van de lokgeurtjes. De jongens grijnzen wat en gaan vervolgens onderling verder, voordat ze hun heil elders zoeken.
Een paar minuten later komen de andere twee jongens op me af.
"Meneer, wilt u met ons ruilen?"
Ze zeggen 'meneer' tegen me!
Ik begin me toch lichtelijk oud te voelen nu. Maar goed, beleefd zijn ze wel. Ruilen lukt helaas niet. De ene telefoon is van mijn vrouw en ik weet niet wat ze heeft en wil. In mijn eigen account heb ik onvoldoende stardust, de digitale valuta waarmee onder andere upgrades voor Pokémon gekocht kunnen worden.
"Geen probleem, dank u wel hoor en een fijne middag verder!"
Ze zeggen 'u' tegen me!
Ergens vind ik het wel jammer dat ik nee moest zeggen, want ze vroegen het zo vriendelijk. Maarja, geen "geld" is geen geld.
Ik dwaal af. Waar had ik het ook al weer over? Oh ja, de jeugd van tegenwoordig is onbeleefd.
Behalve de Pokemonnende jeugd dan. Die is echt heel vriendelijk. Ik stel voor dat het als verplicht onderdeel wordt opgenomen van groep 7 tot en met het eindexamenjaar.
Waar zo'n spelletje toch al niet goed voor kan zijn.