Papa Schrijft
Ervaringen die iedere vader wel herkent. Maar dan anders.

Vriendenboekje Mar 11, 2020

Onze dochter is nu drie. Wat zeg ik, jarig in augustus en dus drie-en-een-half al. Het gaat veel te snel.

Sinds dit schooljaar gaat ze niet meer naar de peuterspeelzaal, maar naar de 3+ groep. Dat is zeg maar school, maar dan voor kleine jongetjes en meisjes die eigenlijk nog op de peuterspeelzaal horen te zitten, maar zoooooo graag naar de grote school willen dat dat dan alvast eventjes mag. 

Echt, ze voelt zich helemaal stoer.

Afgelopen maandag komt ze thuis met haar eerste vriendenboekje. Fel roze (natuurlijk), vol met glitters (natuurlijk) en van (ook natuurlijk?) Frozen.

Ze laat het mij vol trots zien. 

"Daar mag ik in schrijven!"

Ik blader er wat doorheen om te achterhalen van wie het boekje is. De naam voorin zegt me niks, terwijl ik toch voldoende ochtenden en middagen de wegbrengende of ophalende ouder ben. Maar goed, ik zal wel iets gemist hebben. 

"Blader terug naar mijn pagina papa, dan kan ik daar naar kijken..."

Vrienden boekje tekening -Zwijmelend kijkt ze naar een inkleurbare afbeelding van een knuffelende Kristoff en Anna, die ze al voorzien heeft van een groen gezichtsmasker en een donkere zonnebril (meer kan ik er niet van maken).

Persoonlijk snap ik het nut van dit soort vriendenboekjes niet helemaal. Ik had er vroeger nooit een, maar heb ze genoeg voorbij zien komen. Zowel bij mezelf als bij zoonlief. Maar wat ik me van herinner, is dat ze altijd kwijt raken. Niemand onthoudt schijnbaar aan wie ze het boekje uitlenen. Of dan is het "Geef hem maar door naar die of die" en dan raakt het verloren. 

Kwijt dus. Of kapot, want niet iedereen is er even voorzichtig mee. 

En als je het dan al terug krijgt en het niet van gammeligheid uit elkaar valt, wat dan? Vol is vol is op zolder in een bananendoos? Dat krijg je dan als aandenken mee van je vader of moeder als je op jezelf gaat wonen. Dan komt het op je eigen zolder te staan. En dan? Zie je jezelf al staan?

"Ik heb zin om eens een boek te gaan lezen. Eens kijken. Harrie Potter, 50 Shades of Grey... Ah! Mijn vriendenboekje van groep 1. Dat is nog eens een echte pageturner."

Right.

Maar goed. Het vriendenboekje. De standaard vragen staan er in. Huisdieren, hobby's, lievelingseten en -kleur en -tvprogramma en -muziek en -boek. Wat vind je van mij, wat word je later?

Die laatste vraag vind ik dan wel weer grappig. Je kunt merken dat die door alle ondervraagden naar eerlijkheid is beantwoord. De een wordt prinses, de andere een elfje. Nog een prinses. Zelfs eentje die hoge ogen gooit en koningin wil worden.

En lieverd, wat wil jij worden later?

"Een sneeuwpop. Zo'n hele grote. Met een kleintje en dan kunnen we samen spelen."

Prima, word jij lekker een sneeuwpop later. Kan je al die saaie prinsessen lekker een koude neus gooien.