"Time is a funny thing." Een uitspraak die je vaak hoort.
Bonuszoon is echt een pietlut wat tijd betreft. Alles gaat op de minuut nauwkeurig.
Op maandag haal ik hem en zijn zusje op vanaf de BSO. Mijn trein vertrekt om 17:35 van het station en ik kom om 17:45 aan in de thuishaven. Van daaruit is het ongeveer 5 minuten lopen naar de BSO. Conclusie, ik ben om 17:50 daar.
Kom ik om 17:49 binnen omdat ik net een pas sneller gelopen heb, kijkt hij me verwilderd aan.
"Wow, jij bent vroeg!"
Uhm, oké? Nou, ik wil wel even een rondje gaan lopen hoor.
"Nee, dat hoeft niet, maakt niet uit. Maar nu heb ik mijn half uur tablettijd niet af kunnen maken."
Tja, dat is vervelend. Ik kijk de leidster aan, die haar lach nauwelijks kan inhouden. Terwijl hij zijn jas aantrekt en dochterlief haar schoenen nog even snel volstopt met wat zand, vraag ik hoe dat zit met die tablettijd.
De drie aanwezige jongens mochten allemaal een half uur. Hij was als laatste. Hoe lang heeft-ie dan nu 'op de tablet gezeten'?
"29 minuten."
Oh, kijk. Dat scheelt.
Overigens, kom ik om 17:51 binnen, kijkt hij eerst demonstratief op de klok om me daarna met een afkeurende stem te wijzen op het feit dat ik te laat ben.
Als we vervolgens thuis komen, volgen er steevast dezelfde stappen.
Mijn vrouw werkt officieel tot 18:30. Afhankelijk van of de papa's en mama's van de babietjes op tijd hun kroost op komen halen, kan ze ook daadwerkelijk om half zeven de deur achter haar dichttrekken of wordt dat een paar minuten later (of soms vroeger). Vervolgens is het, afhankelijk van verkeer, 20 tot 30 minuten rijden naar huis. Een exacte tijd is er dus niet.
Maar het "ik ben rond zeven uur thuis vanavond" wordt een heilig tijdstip. Want 52 minuten later begint het.
"Mama komt over 1 minuut thuis."
Vol verlangen kijken ze alvast naar buiten. In ieder geval hij, want z'n zusje is vaak te druk met een boekje of spelletje. Ze ziet wel wanneer er iemand binnen komt om te knuffelen.
Zodra het nieuws van 19:00 begint, kijkt hij door de raam naar links en rechts de straat in.
"Waarom is mama er nog niet?"
En als het nieuws dan is afgelopen, dan is het natuurlijk helemaal heibel. Want dan is ze te laat, of staat ze in de file, of... Nou ja, allerlei redenen worden verzonnen waarom ze niet op de afgesproken tijd thuis is.
Om 19:30 gaan de kinderen naar boven. Omkleden, tanden poetsen, plassen, je kent het wel.
"Mag ik nog even lezen?"
Ja hoor, tot 20:15. Duidelijke afspraak, op de minuut nauwkeurig. Gaat helemaal goed komen.
Wat fijn dat ik dan om 20:16 met een afkeurende blik mijn hoofd rond de deur kan steken om hem te vragen of hij gezien heeft hoe laat het is.