Attention Deficit Hyperactivity Disorder. Beter bekend als ADHD.
Zoonlief heeft het. Dat vermoeden hadden we al langer. Sinds groep 2 ofzo. Maar inmiddels hebben verschillende testen uitgewezen dat zijn ongelofelijke gebrek aan aandacht en overvloed aan energie een medische oorzaak heeft.
Prima. Met een uitslag kun je iets. Krijg je begeleiding. Zelfs wat medicatie.
Dát is me toch leuk spul!
Het weekend van het verjaardag van zijn zusje beginnen we er mee. Twee pilletjes per dag, eentje om 8 uur, de ander om 12.
Poeh, dat is vroeg!
Geen probleem, hij is toch altijd om 7 uur wakker. Ik hoef alleen maar te zorgen dat ik mijn eigen wekker om 8 uur zet.
Natuurlijk slaapt hij precies deze zaterdag uit. Ik maak hem wakker, geef hem zijn ieniemienie pilletje en een beker water en draai me om. Ga maar weer slapen.
Nee, natuurlijk niet. Nu is die wél wakker.
Ik app mijn ex, die de medicatie heeft opgehaald. Moeten we hem nou serieus om 8 uur wakker maken of moet er gewoon 4 uur tussen zitten?
"Geen idee, ik vraag het maandag wel na. Maar hij is toch altijd om 7 uur wakker, dus dat maakt niet uit."
Ja grapjas, dat dacht ik dus ook. Morgen weer een kans.
Gedurende de dag merken we niet echt een verschil. Hij is gewoon... zichzelf. Ook als tegen het avondeten de pilletjes zijn uitgewerkt, lijkt er niet echt veel te anders te zijn geweest.
Op zondag is hij inderdaad, geheel volgens verwachting, om 7 uur wakker. Plassen, terug in bed en een beetje chillen en lezen totdat het 8 uur is.
Zodra een uur later mijn wekker jengelt, stap ik weer met het pilletje en een bekertje water naar binnen. Dan breekt mijn spreekwoordelijke klomp.
Dat joch is gewoon terug in slaap gevallen!
Verdraaid, moet ik hem nog een keer wakker maken. Het is toch wat.
Maakt voor deze keer ook niet zo heel veel uit. Inmiddels is z'n zusje wakker geworden en die heeft energie voor dertig (heeft iemand daar een pilletje voor? nee?) want ze is jarig vandaag.
Hiep, hiep, hoera!
De dag verloopt prima. Zelfs in Corona-tijd valt er op anderhalve meter afstand en met maximaal 6 gasten per keer best een verjaardag te vieren. Vooral bij ons thuis, want er komen überhaupt maar 7 volwassenen op verjaardagen en een daarvan is fietsen.
's Avonds sta ik met mijn zus de afwasmachine in te laden.
"Is hij nou begonnen met zijn medicatie?"
Ja, dat wel. Merk er nog niet veel van.
"Niet? Jawel joh! Hij is veel minder... je weet wel. Nog steeds wel aanwezig, maar niks omgestoten, geen ruzie gemaakt... Minder kip zonder kop ofzo."
Krijg nou wat, ze heeft gelijk! Het was me nog niet eens opgevallen, maar ik heb geen glazen om horen gaan. De 2 broers en hun neefje hebben de hele middag zonder gedoe met elkaar gespeeld. Ik heb niet hoeven mopperen, niks 3 keer hoeven vragen...
Hiep, hiep, hoera!
Dus ja, dat spul werkt echt. Hopelijk krijgt-ie eindelijk eens wat rust in z'n kont, zodat hij een hele schrijf- of rekentoets kan afmaken tijdens de les, in plaats van in de pauze.
Oh, en die wekker? Dat hoeft dus niet. Zo lang er maar 4 uur tussen zit, is het prima.
Hiep, hiep, hoera!