Dag van de Ex May 22, 2019

Afgelopen weekend vierden mijn schoonouders hun 50-jarig jubileum (hiep hiep hoera!). Dan zie en spreek je mensen die je anders nooit ziet of spreekt. 

Zo'n gesprek wendt zich dan al gauw tot onze kroost. Hoe gaat het op school, met aikido, bij voetbal. Vinden ze elkaar leuk, spelen ze goed samen, ook met het (niet meer zo) nieuwe zusje... Helemaal leuk.

Dit soort feestjes en aangelegenheden zijn dan ook uitgelezen kansen om verhalen te delen. Van eigen kinderen, kleinkinderen, vrienden, buren en andere (al dan niet vage) kennissen.

Zo gaat het laatst over een koppel in scheiding. Twee kinderen. Vrouw regelt al vanaf de geboorte alles. Man weet nog net waar de kids op school zitten, maar hoe laat de bellen gaan, is al een vraag waar hij geen antwoord op weet. Zo'n geval. Toch wordt de voogdij 50/50 verdeeld. Week bij mama, week bij papa. Mama schiet helemaal in de paniek, want dat gaat natuurlijk helemaal fout. Dat ziet iedereen van mijlenver aankomen, behalve de mediator.

Met een ander gaat het over een al gescheiden koppel. Dochtertje van 8. Al bijna net zo lang kwaad bloed tussen de ouders. Uiteindelijk komt de aap uit de mouw: papa is helemaal geen papa. Na veel vijven en zessen, gesteggel en juridisch getouwtrek trekt hij toch zijn erkenning in. Hij staat nu vrij van de leugens, maar de keerzijde is dat hij opeens geen papa meer is. En opa en oma hebben opeens geen kleindochter meer.

Hartverscheurend.

Een derde heeft het over haar bonusdochter, die heel graag weer eens wil gaan sporten. Met de ex-vriend van mama. Klinkt vreemd? Niet als je bedenkt dat hij bijna tien jaar lang haar bonusvader was. Zo lang voor haar gezorgd heeft en haar van gezellige kleuter naar wispelturige tiener heeft begeleid. Maar nee, mama vindt het niet goed, want die is nog boos op haar ex. Dus wordt er niet gesport. Ongeacht wat de veertienjarige jongedame zelf graag wil.

En dan denk ik aan ons samengestelde gezin. Twee gescheiden ouders. Twee ex-partners met gezag en één nieuwe bonusmama. Waar gaat het bij ons dan over?

Een keer een afspraak vergeten, of vergeten door te geven. Een 10- manneke een 18+ spel laten spelen. Paniekvoetbal om kleinigheidjes en inconsistente straffen. Ja, allemaal irritant als je het los van elkaar bekijkt. 

Maar als ik dan de Big Picture afzet tegen al die andere verhalen?

Dan stelt het niks voor.

Dus. Bij deze verklaar ik vandaag tot Dag van de Ex. Een shout-out naar de exen. Onze en alle andere exen in Nederland (of wereldwijd) waar wél mee te praten valt. Die het prima vinden dat de nieuwe man in hun ex-vrouws leven ook papa genoemd wordt, omdat dat voor zijn zoon belangrijk is. Die het leuk vinden om met de nieuwe vrouw in haar ex-mans leven een avondje te gaan knutselen, zodat haar zoon ziet dat volwassenen gewoon normaal tegen elkaar kunnen doen, ook al is een relatie voorbij.

Die mannen en vrouwen die wél hun kind op de eerste plaats zetten en die niet hun eigendunk, egoïsme en wrok afreageren op de enige onschuldige partij in iedere scheiding. 

Dames, heren: BEDANKT!