Terug in het gareel Jan 12, 2022

De vakantie is weer voorbij. Hoezee! Deur open, kind naar school en die deur weer heel snel dicht.

Want het is koud. Dat bedoel ik ja. Brr... koud.

Ergens voelt het vreemd. Op zondag hebben we nog een record aantal besmettingen. Toch staan alle ouders vol goede moed weer op het schoolplein de volgende ochtend. En ja, we kunnen allemaal op 1 hand natellen dat het misschien maar voor een weekje is. Of misschien twee. Maar dan gaan we vast weer op slot. 

Het heeft allemaal zo lang geduurd, dat de kinderen het ook allemaal niet meer weten. Terwijl ik sta te wachten totdat vrouwlief terugkomt van het schoolplein, zie ik dat een moeder haar zoontje van de fiets tilt. 

"Mama, moet ik nou nog steeds naar groep 2 of mag ik al naar groep 3?"

Voor m'n dochter is het echt weer even wennen. We zijn al 5 nachten op rij bezig met het ritme terug te brengen. Die eerste twee weken hadden als thema "lang leve de lol", met uitslapen, laat naar bed en gewoon algehele ritmestoornissen. Maar vanaf dinsdag wordt er weer op de klok gelet. 

Ja, wel een beetje uitslapen. Nee, niet pas om half 9 's avonds naar boven om je pyjama aan te gaan trekken. 

"Maar ik heb m'n pyjama al aan!"

Oh ja, want vakantie, dus pyjamadag. Hoe lang heb je die eigenlijk al aan...?

Anyway, ik dwaal af. Ritme. Op tijd naar bed, relatief op tijd opstaan. Dat gaat op zich best goed. Tot zondag dan. Want dan kan ze opeens niet meer slapen. En maandag ook niet. Dus waar ze de hele week terug in het gareel is gegaan en om 8 uur slaapt, is het nu half tien. 

En probeer haar 's morgens dan maar eens uit bed te krijgen...

Gistermiddag ligt ze voor pampus in onze luie stoel. Met een joekel van een knuffelbeer, heerlijk even te chillen. Mag ook wel, want het uur daarvoor heeft ze niks anders gedaan dan gemopperd, gehuild en gegooid met spullen. 

Omdat ze haar bakje en beker in de vaatwasser moest zetten...

Afijn. Gisteravond was ze afgedraaid en was het dus om kwart voor acht stil. Hoezee. 

- 

Ook voor de tiener betekent het weer een nieuw begin. 

"Denk een beetje aan de tijd richting het einde van de week," zeiden we nog toen hij en z'n vader woensdag op de fiets stapte. "Twee weken lol zijn leuk, maar volgende week is het weer school."

Ze knikten braaf, zo vader zo zoon.

Uiteraard dacht geen van twee aan de tijd, zo richting het einde van de week. Want het was toch wel weer half elf geworden. Of was het later? In ieder geval slecht geslapen.

En nee, als je dan ineens wél om negen uur in je nest ligt, kan je ook hier niet slapen nee. Want je lichaam went gewoon aan die elf uur. 

"Weet je wat wij doen," zeg ik tegen mijn vrouw als ze eindelijk weer naast me op de bank neerploft. "Wij voeren gewoon onze eigen avondklok in."

Goed plan. 20:15 naar boven, 21:00 licht uit. Geen schermpjes meer. Terug dat gareel in. En nee, dan boeit het niet dat je eerste twee lesuren morgen uitvallen. Dat ritme en jouw slaap zijn veel belangrijker dan nog een extra level van dit of dat leuke filmpje op Youtube.

Bijkomend voordeel: vanaf 20:15 kan de volwassene avond ook beginnen. Dat is toch ook wel heel fijn.